аміле́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аміле́н
Р. аміле́ну
Д. аміле́ну
В. аміле́н
Т. аміле́нам
М. аміле́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аміле́н, -ну м., хим. амиле́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аміле́н

(ад гр. amylon = крухмал)

ненасычаны вуглевадарод з адной падвойнай сувяззю і пяццю атамамі вугляроду ў малекуле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

амиле́н хим. аміле́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)