амі́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. амі́л
Р. амі́лу
Д. амі́лу
В. амі́л
Т. амі́лам
М. амі́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

амі́л, -лу м., хим. ами́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ами́л хим. амі́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

amyl

[ˈæməl]

n., Chem.

амі́л -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)