аму́рны, -ая, -ае (жарт.).

Любоўны.

Амурныя справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аму́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аму́рны аму́рная аму́рнае аму́рныя
Р. аму́рнага аму́рнай
аму́рнае		 аму́рнага аму́рных
Д. аму́рнаму аму́рнай аму́рнаму аму́рным
В. аму́рны (неадуш.)
аму́рнага (адуш.)		 аму́рную аму́рнае аму́рныя (неадуш.)
аму́рных (адуш.)
Т. аму́рным аму́рнай
аму́рнаю		 аму́рным аму́рнымі
М. аму́рным аму́рнай аму́рным аму́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аму́рны разг. аму́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аму́рны, ‑ая, ‑ае.

Любоўны. Амурныя справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аму́рны разм Líebes-; Hérzens-;

аму́рныя спра́вы разм Hérzensangelegenheit f -, -n; Líebesgeschichte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аму́рны

(ад амуры)

любоўны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аму́рный прост., уст. аму́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алько́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з альковам, прызначаны для алькова. Алькоўная фіранка.

2. перан. Амурны, залётны, рамантычны. Алькоўныя сакрэты, тайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

amourös

[amu-]

a любо́ўны, аму́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

amorowy

разм. амурны; любоўны; эратычны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)