аманія́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аманія́к
Р. аманія́ку
Д. аманія́ку
В. аманія́к
Т. аманія́кам
М. аманія́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аманія́к, -ку м., фарм. аммониа́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аманія́к

(лац. ammoniacum, ад гр. ammoniakon)

водны раствор аміяку, нашатырны спірт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аммониа́к

1. фарм. аманія́к, -ку м.;

2. уст., см. аммиа́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)