амана́лавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
амана́лавы |
амана́лавая |
амана́лавае |
амана́лавыя |
| Р. |
амана́лавага |
амана́лавай
амана́лавае |
амана́лавага |
амана́лавых |
| Д. |
амана́лаваму |
амана́лавай |
амана́лаваму |
амана́лавым |
| В. |
амана́лавы (неадуш.)
амана́лавага (адуш.) |
амана́лавую |
амана́лавае |
амана́лавыя (неадуш.)
амана́лавых (адуш.) |
| Т. |
амана́лавым |
амана́лавай
амана́лаваю |
амана́лавым |
амана́лавымі |
| М. |
амана́лавым |
амана́лавай |
амана́лавым |
амана́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
амана́лавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да аманалу. Аманалавы выбух.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амана́л, -у, м.
Выбуховае рэчыва.
|| прым. амана́лавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)