ама́мліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ама́мліваю |
ама́мліваем |
| 2-я ас. |
ама́мліваеш |
ама́мліваеце |
| 3-я ас. |
ама́млівае |
ама́мліваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ама́мліваў |
ама́млівалі |
| ж. |
ама́млівала |
| н. |
ама́млівала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ама́млівай |
ама́млівайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ама́мліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Ама́мліваць ’маніць, прывабліваць’ (Нас.), амамлівацца ’захапляцца ліслівым падманам’ (Нас.). Праславянскі архаізм. Параўн. чэш. mamiti, славац. mamiti, польск. mamić, серб.-харв. ма́мити, макед. мами, балг. мамя ’маніць, прывабліваць’. Прасл. mamiti дало праз дысіміляцыю maniti (гл. Ван–Вейк, RÉS, 14, 73). Першаснасць формы mamiti пацвярджаецца ст.-грэч. μίμος мана’ (Младэнаў, 288).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)