амагра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
амагра́ма |
амагра́мы |
| Р. |
амагра́мы |
амагра́м |
| Д. |
амагра́ме |
амагра́мам |
| В. |
амагра́му |
амагра́мы |
| Т. |
амагра́май
амагра́маю |
амагра́мамі |
| М. |
амагра́ме |
амагра́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
амагра́ма
(гр. homogrammos = з аднолькавымі літарамі)
спалучэнне слоў, якія пішуцца аднолькава, але гучаць па-рознаму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)