алітава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аліту́ю аліту́ем
2-я ас. аліту́еш аліту́еце
3-я ас. аліту́е аліту́юць
Прошлы час
м. алітава́ў алітава́лі
ж. алітава́ла
н. алітава́ла
Загадны лад
2-я ас. аліту́й аліту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аліту́ючы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аліту́ю аліту́ем
2-я ас. аліту́еш аліту́еце
3-я ас. аліту́е аліту́юць
Прошлы час
м. алітава́ў алітава́лі
ж. алітава́ла
н. алітава́ла
Загадны лад
2-я ас. аліту́й аліту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час алітава́ўшы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алітава́ць

(ням. alitieren)

наносіць на металічныя вырабы алюмініевае пакрыццё, каб засцерагчы іх ад акіслення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АЛІТАВА́ННЕ

(ад ням. alitieren алітаваць),

дыфузійнае насычэнне паверхні метал. вырабаў алюмініем, разнавіднасць алюмінавання. Выкарыстоўваецца для аховы сталяў, чыгуну, гарачатрывалых сплаваў на аснове нікелю і кобальту ад акіслення пры высокіх т-рах (да 1100 °C), змяншэння схоплівання паверхняў (напр., разьбовых злучэнняў пры эксплуатацыі ў вакууме), павышэння зносаўстойлівасці металаў.

т. 1, с. 261

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)