алігаме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алігаме́рны алігаме́рная алігаме́рнае алігаме́рныя
Р. алігаме́рнага алігаме́рнай
алігаме́рнае		 алігаме́рнага алігаме́рных
Д. алігаме́рнаму алігаме́рнай алігаме́рнаму алігаме́рным
В. алігаме́рны (неадуш.)
алігаме́рнага (адуш.)		 алігаме́рную алігаме́рнае алігаме́рныя (неадуш.)
алігаме́рных (адуш.)
Т. алігаме́рным алігаме́рнай
алігаме́рнаю		 алігаме́рным алігаме́рнымі
М. алігаме́рным алігаме́рнай алігаме́рным алігаме́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алігаме́рны

(ад аліга- + гр. meros = частка)

які мае адносіны да жывёл з целам, падзеленым на малую колькасць сегментаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)