алю́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алю́рны алю́рная алю́рнае алю́рныя
Р. алю́рнага алю́рнай
алю́рнае		 алю́рнага алю́рных
Д. алю́рнаму алю́рнай алю́рнаму алю́рным
В. алю́рны (неадуш.)
алю́рнага (адуш.)		 алю́рную алю́рнае алю́рныя (неадуш.)
алю́рных (адуш.)
Т. алю́рным алю́рнай
алю́рнаю		 алю́рным алю́рнымі
М. алю́рным алю́рнай алю́рным алю́рных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алю́р, -у, м.

Спосаб хады, бегу каня (галоп, рысь, інахадзь, скачок).

|| прым. алю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)