Альшанікаў П. А. 8/197; 9/121; 12/172

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Альша́нікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Альша́нікі
Р. Альша́нікаў
Д. Альша́нікам
В. Альша́нікі
Т. Альша́нікамі
М. Альша́ніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

альша́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. альша́нік альша́нікі
Р. альша́ніку альша́нікаў
Д. альша́ніку альша́нікам
В. альша́нік альша́нікі
Т. альша́нікам альша́нікамі
М. альша́ніку альша́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карчы́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю карчоў, пнёў. Вільготны вецер вее аднекуль з ціхіх палявых дарог, .. з карчыстых тарфяных альшанікаў. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)