альфатро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
альфатро́н |
альфатро́ны |
| Р. |
альфатро́на |
альфатро́наў |
| Д. |
альфатро́ну |
альфатро́нам |
| В. |
альфатро́н |
альфатро́ны |
| Т. |
альфатро́нам |
альфатро́намі |
| М. |
альфатро́не |
альфатро́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
альфатро́н м., физ. альфатро́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
альфатро́н физ. альфатро́н, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
альфатро́н
(ад альфа + -трон)
прыбор для вызначэння ціску газу па яго электраправоднасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)