Альма́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Альма́ны
Р. Альма́н
Альма́наў
Д. Альма́нам
В. Альма́ны
Т. Альма́намі
М. Альма́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

АЛЬМА́НЫ,

вёска ў Беларусі, у Стружскім с/с Столінскага р-на Брэсцкай вобл. Цэнтр калгаса «Беларусь». За 21 км ад Століна, 266 км ад Брэста, 28 км ад чыг. ст. Гарынь. 1264 ж., 372 двары (1995). Сярэдняя школа, клуб, б-ка, камбінат быт. абслугоўвання, аддз. сувязі. Царква. Магілы ахвяр фашызму. Каля Альманаў стаянкі эпохі неаліту.

т. 1, с. 279

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

альма́н Балота на месцы воднай затокі (Жытк.).

□ ур. Альма́ны (балота) каля в. Беражцы Жытк.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)