альва́с, -у, м. (разм.).

Тое, што і альяс.

|| прым. альва́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

альва́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. альва́с
Р. альва́су
Д. альва́су
В. альва́с
Т. альва́сам
М. альва́се

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

альва́с, -су м., бот., см. алья́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альва́с, ‑у, м.

Разм. Тое, што і альяс. На акне стаялі вазоны альвасу і аганьку. Шыловіч. Ахінае вечар тонкія мярэжы, На акне альвасы дагарэлі ў сне. Трус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ало́э ср., бот. ало́э нескл., ср., алья́с, -са и (собир.) -су м., разг. альва́с, -са и (собир.) -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

aloe

[ˈæloʊ]

n., pl. -oes, Bot.

алья́с, альва́с -у m.

American aloe — стале́тнік -у m.

(ужыва́ецца ў адз. лі́ку) прачышча́льны сродак, прайма́льны сро́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)