Стаповіч Альбін Мацвеевіч

т. 15, с. 153

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Казярук Альбін Сцяпанавіч

т. 18, кн. 1, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Альбі́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Альбі́на Альбі́ны
Р. Альбі́ны Альбі́н
Д. Альбі́не Альбі́нам
В. Альбі́ну Альбі́н
Т. Альбі́най
Альбі́наю		 Альбі́намі
М. Альбі́не Альбі́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

БРУТ Дэцым Юній Альбін

(Decimus Junius Albinus Brutus; каля 84—43 да н.э.),

рымскі паліт. і ваен. дзеяч, адзін з военачальнікаў Цэзара. У часы грамадз. вайны 48—47 намеснік Трансальпінскай Галіі. Удзельнічаў у змове супраць Цэзара ў 44 да н.э.

т. 3, с. 271

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

А́ЛКУІН

(Alcuin),

Флак Альбін (Flaccus Albinus; каля 735, Йорк, графства Йоркшыр, Брытанія — 19.5.804), англа-саксонскі вучоны. З 782 пры двары Карла Вялікага, яго настаўнік і дарадчык, стварыў навук. і культ. цэнтр «Каралінгскага адраджэння». З 796 абат Турскага манастыра, у якім арганізаваў школу. Аўтар трактатаў па філасофіі, тэалогіі, псіхалогіі, падручнікаў.

т. 1, с. 263

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)