альбо́, злуч. (разм.).

Тое, што і або.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

альбо́

злучнік, злучальны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

альбо́ союз, разг., см. або́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альбо́, злучнік.

Ужываецца ў тых самых значэннях, што і злучнік «або».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альбо́ злучн. гл. або

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

альбо

Том: 1, старонка: 105.

img/01/01-105_0279_Альбо.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

А́льбо́ (БРС, Мал., Гарэц., Нас., Шат., Мядзв.), альба (Касп.) ’ці’ < польск. albo (Мядзв.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

paprica [pəˈpri:kə, ˈpæprɪkə] n. bot. пе́рац стру́кавы альбо́ чырво́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крэм,

харчовая альбо касметычная сумесь.

т. 8, с. 536

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

недаскана́лы, ‑ая, ‑ае.

Які не дасягнуў дасканаласці; які не пазбаўлены недахопаў. Недасканалыя вершы. Недасканалыя прылады. □ Меркаванні былі розныя, але ўсе яны былі альбо недасканалыя, альбо фантастычныя. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)