альбара́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
альбара́да |
альбара́ды |
| Р. |
альбара́ды |
альбара́д |
| Д. |
альбара́дзе |
альбара́дам |
| В. |
альбара́ду |
альбара́ды |
| Т. |
альбара́дай альбара́даю |
альбара́дамі |
| М. |
альбара́дзе |
альбара́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
альбара́да
(ісп. alborada = ранішняя песня)
1) песня іспанскіх пастухоў у гонар усходу Сонца;
2) характэрны для Іспаніі ранішні канцэрт на адкрытым паветры, аналагічны вячэрняму канцэрту (гл. серэнада 2).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
серэна́да
(фр. sérénade, ад іт. serenata = вячэрняя песня)
1) прывітальная песня ў гонар каханай у сярэдневяковай паэзіі;
2) лірычны музычны твор (гл. таксама альбарада 2), які выконваўся на адкрытым паветры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)