алта́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алта́йскі алта́йская алта́йскае алта́йскія
Р. алта́йскага алта́йскай
алта́йскае
алта́йскага алта́йскіх
Д. алта́йскаму алта́йскай алта́йскаму алта́йскім
В. алта́йскі (неадуш.)
алта́йскага (адуш.)
алта́йскую алта́йскае алта́йскія (неадуш.)
алта́йскіх (адуш.)
Т. алта́йскім алта́йскай
алта́йскаю
алта́йскім алта́йскімі
М. алта́йскім алта́йскай алта́йскім алта́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алта́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да алтайцаў, Алтая. Алтайскія горы. Алтайскія мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алта́йцы, -аў, адз.а́ец, -та́йца, м.

Карэннае насельніцтва Рэспублікі Алтай (у складзе Расійскай Федэрацыі).

|| ж. алта́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -та́ек.

|| прым. алта́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рна-алта́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-алта́йскі го́рна-алта́йская го́рна-алта́йскае го́рна-алта́йскія
Р. го́рна-алта́йскага го́рна-алта́йскай
го́рна-алта́йскае
го́рна-алта́йскага го́рна-алта́йскіх
Д. го́рна-алта́йскаму го́рна-алта́йскай го́рна-алта́йскаму го́рна-алта́йскім
В. го́рна-алта́йскі (неадуш.)
го́рна-алта́йскага (адуш.)
го́рна-алта́йскую го́рна-алта́йскае го́рна-алта́йскія (неадуш.)
го́рна-алта́йскіх (адуш.)
Т. го́рна-алта́йскім го́рна-алта́йскай
го́рна-алта́йскаю
го́рна-алта́йскім го́рна-алта́йскімі
М. го́рна-алта́йскім го́рна-алта́йскай го́рна-алта́йскім го́рна-алта́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ура́ла-алта́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ура́ла-алта́йскі ура́ла-алта́йская ура́ла-алта́йскае ура́ла-алта́йскія
Р. ура́ла-алта́йскага ура́ла-алта́йскай
ура́ла-алта́йскае
ура́ла-алта́йскага ура́ла-алта́йскіх
Д. ура́ла-алта́йскаму ура́ла-алта́йскай ура́ла-алта́йскаму ура́ла-алта́йскім
В. ура́ла-алта́йскі (неадуш.)
ура́ла-алта́йскага (адуш.)
ура́ла-алта́йскую ура́ла-алта́йскае ура́ла-алта́йскія (неадуш.)
ура́ла-алта́йскіх (адуш.)
Т. ура́ла-алта́йскім ура́ла-алта́йскай
ура́ла-алта́йскаю
ура́ла-алта́йскім ура́ла-алта́йскімі
М. ура́ла-алта́йскім ура́ла-алта́йскай ура́ла-алта́йскім ура́ла-алта́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

«АЛТА́ЙСКІ ТРА́КТАР»,

адзін з буйнейшых трактарных з-даў Расійскай Федэрацыі. Пабудаваны ў 1942—43 у г. Рубцоўск (Алтайскі край) на базе эвакуіраванага Харкаўскага трактарнага з-да як Алтайскі трактарны з-д. Выпускае гусенічныя трактары, спецыялізуецца на трактарах с.-г. агульнага прызначэння, цяглавых 3—5-га класаў (магутнасцю 110—170 к.с.), лесапрамысловых (тралёвачных), малагабарытных і агрэгатах, дэталях, вузлах да трактароў. Сярод перспектыўнай прадукцыі — трактар Т-250 з рухавіком 250 к.с. і садоваагародны малагабарытны МТ-10.

С.А.Казак-Антаневіч.

т. 1, с. 268

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЛТА́ЙСКІ КРАЙ,

у складзе Расійскай Федэрацыі. Утвораны 28.9.1937. Размешчаны на ПдЗ Зах. Сібіры. Пл. 158,4 тыс. км². Нас. 2687 тыс. чал. (1994); большая ч. рускія, украінцы, жывуць казахі, беларусы, алтайцы і інш.; гар. насельніцтва 52%. Цэнтр — г. Барнаул. Найбольшыя гарады: Барнаул, Бійск, Рубцоўск, Новаалтайск, Зарынск, Слаўгарад.

Прырода. Алтайски край займае паўд. ч. Зах.-Сібірскай раўніны (у т. л. Кулундзінскую раўніну і Прыобскае плато). На ПнУ тэр. акаймавана Салаірскім кражам, на ПдУпаўн. адгор’ямі Алтая (выш. 2007 м, г. Чорная). Карысныя выкапні: поліметалічная і жал. руды, вапнякі, гліны, мірабіліт, кухонная соль, сода. Клімат рэзка кантынентальны. Сярэдняя т-ра студз. -19 °C, ліп. 19 °C. Ападкаў 250—350 мм за год. Гал. рака Об. Вял. азёры: Кулундзінскае, Кучукскае, Міхайлаўскае. Пераважаюць чарназёмныя, на З саланцавата-саланчаковыя глебы. У перадгор’ях лясы з лістоўніцы, сібірскай піхты, кедравай хвоі і інш.

Гаспадарка. Асн. галіны прам-сці — машынабудаванне і металаапрацоўка (трактары і с.-г. машыны, вагоны, рухавікі, кавальска-прэсавае і горназдабыўное абсталяванне, радыёапаратура і інш.), хім. і нафтахім. (вытв-сць шын, штучнага валакна, хім. вырабаў). Развіты харч. (мясная, сыраробная, масларобная), лёгкая (вытв-сць баваўняных тканін, трыкатажу), горназдабыўная (поліметалічныя і жал. руды, кухонная і глаўберава соль), дрэваапр. прам-сць. У сельскай гаспадарцы пераважае земляробства: пасевы збожжавых (пшаніца, кукуруза, авёс, проса, грэчка), цукр. буракоў, сланечніку, ільну, кармавых культур. Вырошчваюць бульбу, агародніну. Пладаводства. Малочна-мясная жывёлагадоўля, свінагадоўля, мяса-воўнавая коза- і авечкагадоўля. Птушкагадоўля. Пчалярства. Гал. транспарт чыг. і аўтамабільны. Асн. чыг. магістралі: Новасібірск — Барнаул — Рубцоўск — Сяміпалацінск з адгалінаваннем на Бійск; Артышта—Барнаул—Кулунда—Паўладар; Татарск—Кулунда—Малінавае Возера; Алтайскае—Камень-на-Обі—Карасук. Аўтамаб. дарогі: Чуйскі тракт (ад Бійска праз Алтай у Манголію), Новасібірск — Барнаул. Суднаходства па Обі. Курорты Белакурыха, Лябяжае.

Р.А.Жмойдзяк.

т. 1, с. 268

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

алта́йский алта́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Алта́йский край Алта́йскі край.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рно-алта́йский го́рна-алта́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)