алта́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алта́ец алта́йцы
Р. алта́йца алта́йцаў
Д. алта́йцу алта́йцам
В. алта́йца алта́йцаў
Т. алта́йцам алта́йцамі
М. алта́йцу алта́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алта́ец алта́ец, -та́йца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алта́ец,

гл. алтайцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алта́ец м Altái¦er m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ойра́тка айра́тка, -кі ж.; см. алта́ец, алта́йка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алта́йцы, ‑аў; адз. алтаец, ‑тайца, м.; алтайка, ‑і, ДМ ‑тайцы; мн. алтайкі, ‑таек; ж.

Народнасць, якая складае частку насельніцтва Горна-Алтайскай аўтаномнай вобласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)