назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ало́нжа | |
| ало́нжу | |
| ало́нжам | |
| ало́нжы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1) прамая або выгнутая шкляная трубка, па якой вадкасць з халадзільніка, дзе адбываецца дыстыляцыя, сцякае ў прыёмнік;
2) аркуш паперы, які прымацоўваецца да вэксаля для гарантыйных запісаў, калі яны не змяшчаюцца на вэксальным бланку;
3) найбольшая адлегласць, з якой баксёр можа нанесці ўдар.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
alonż, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)