АЛКА́НЫ,

насычаныя ацыклічныя вуглевадароды, гл. ў арт. Насычаныя злучэнні.

т. 1, с. 263

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

алка́ны

(ад алкаголь)

насычаныя ацыклічныя вуглевадароды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

алка́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. алка́на алка́ны
Р. алка́ны алка́н
Д. алка́не алка́нам
В. алка́ну алка́ны
Т. алка́най
алка́наю		 алка́намі
М. алка́не алка́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алка́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алка́н алка́ны
Р. алка́ну алка́наў
Д. алка́ну алка́нам
В. алка́н алка́ны
Т. алка́нам алка́намі
М. алка́не алка́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алкані́н

(ад алкана)

натуральны фарбавальнік, які здабываюць з карэння алканы і выкарыстоўваюць у хімічнай, касметычнай і харчовай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)