АЛЕ́НІ

(Cervidae),

сямейства млекакормячых атр. парнакапытных. 5 падсям.: кабарга, мунтжакі (Cervulinae), вадзяныя алені (Hydropotinae), алені сапраўдныя (Cervinae) і амерыканскія алені (Odocoileinae). 17 сучасных родаў, каля 30 відаў. Пашыраны ў Еўразіі, Паўн. Афрыцы, Амерыцы. Акліматызаваны ў Новай Зеландыі, на Гавайскіх і некат. інш. астравах. На Беларусі лось, казуля, лань і алень высакародны.

Алені: 1 — плямісты; 2 — паўночны.

т. 1, с. 245

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Алені 1/56—57 (укл.), 243; 3/201; 5/15; 6/426

- » - сапраўдныя 6/256

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

але́нь

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. але́нь але́ні
Р. але́ня але́няў
Д. але́ню але́ням
В. але́ня але́няў
Т. але́нем але́нямі
М. але́ні але́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Але́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Але́нь
Р. Але́ня
Д. Але́ню
В. Але́нь
Т. Але́нем
М. Але́ні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

buckhorn

[ˈbʌkhɔrn]

n.

але́ні рог

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

antler

[ˈæntlər]

n.

але́ні рог

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грэ́блівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць грэблівага; агіда, гадлівасць. Так і цямнеюць на сцяне тыя бязрогія алені, на якія Ніна не можа без грэблівасці глядзець. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязро́гі, ‑ая, ‑ае.

Які не мае рога, рог. Бязрогая карова. □ Так і цямнеюць на сцяне тыя бязрогія алені, на якія Ніна не можа без грэблівасці глядзець... Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́гельнік, ‑у, м.

1. Ягельныя кусцікі, ягельныя расліны. Вытаптаная трава адрастае наступным летам, а высахлы ягельнік адродзіцца толькі праз дзесяць — пятнаццаць гадоў. Гавеман.

2. Месца, парослае ягелем. Па ягельніку ходзяць алені.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэў, рэву, м.

Тое, што і роў ​2. Цяпер усюды наўкол раўлі алені. Здавалася, лес стагнаў ад іх шматгалосага рэву. В. Вольскі. — Цішэй крыху ... — стукае .. [Волька] ў акенца шафёру, стараючыся перакрыць рэў машыны. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)