алелі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алелі́зм алелі́змы
Р. алелі́зму алелі́змаў
Д. алелі́зму алелі́змам
В. алелі́зм алелі́змы
Т. алелі́змам алелі́змамі
М. алелі́зме алелі́змах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алелі́зм

(ад гр. allelon = узаемна)

наяўнасць генаў, якія вызначаюць варыянты развіцця адной і той жа прыметы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

алеламарфі́зм

(ад гр. allelon = узаемна + -марфізм)

тое, што і алелізм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гомаалелі́зм

(ад гома- + алелізм)

існаванне гена ў дзвюх або больш формах (алелях), што ўяўляюць сабой відазмяненні аднаго і таго ж яго ўчастка (параўн. гетэраалелізм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)