але́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. але́йны але́йная але́йнае але́йныя
Р. але́йнага але́йнай
але́йнае		 але́йнага але́йных
Д. але́йнаму але́йнай але́йнаму але́йным
В. але́йны (неадуш.)
але́йнага (адуш.)		 але́йную але́йнае але́йныя (неадуш.)
але́йных (адуш.)
Т. але́йным але́йнай
але́йнаю		 але́йным але́йнымі
М. але́йным але́йнай але́йным але́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

але́йны, -ая, -ае.

1. гл. алей.

2. Выкананы фарбамі, расцёртымі на алеі, звязаны з выкарыстаннем такіх фарбаў.

А. жывапіс.

Алейная фарба.

3. Які дае алей, з якіх вырабляецца алей (пра расліны).

Алейныя культуры.

4. Які адносіцца да вытворчасці алею.

А. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

але́йны

1. ма́сляный;

~ныя фа́рбы — ма́сляные кра́ски;

2. бот. ма́сличный;

~ныя раслі́ны — ма́сличные расте́ния;

3. (относящийся к производству растительного масла) маслобо́йный, маслоде́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

але́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які звязаны з алеем, утвораны алеем, складаецца з алею. Алейная пляма. Алейная скалка ў супе.

2. Выкананы фарбамі, якія расцёрты на алеі, звязаны з ужываннем такіх фарбаў. Алейны жывапіс. Алейны партрэт. Алейная фарба.

3. З якіх вырабляецца алей (пра расліны). Алейныя культуры.

4. Які адносіцца да вытворчасці алею. Алейны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

але́йны Ö1-;

але́йныя раслі́ны Ölpflanzen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

але́й, -ю, м.

Тлушч з насення раслін.

Сланечнікавы а.

Какосавы а.

Канапляны а.

|| прым. але́йны, -ая, -ае; наз. але́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

але́я, -і, мн. -і, але́й, ж.

Дарога, абсаджаная з абодвух бакоў дрэвамі, кустамі; прысады, дарожка ў парку або ў садзе.

Бярозавая а.

|| памянш. але́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, але́ек, ж.

|| прым. але́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эфі́рна-але́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эфі́рна-але́йны эфі́рна-але́йная эфі́рна-але́йнае эфі́рна-але́йныя
Р. эфі́рна-але́йнага эфі́рна-але́йнай
эфі́рна-але́йнае		 эфі́рна-але́йнага эфі́рна-але́йных
Д. эфі́рна-але́йнаму эфі́рна-але́йнай эфі́рна-але́йнаму эфі́рна-але́йным
В. эфі́рна-але́йны (неадуш.)
эфі́рна-але́йнага (адуш.)		 эфі́рна-але́йную эфі́рна-але́йнае эфі́рна-але́йныя (неадуш.)
эфі́рна-але́йных (адуш.)
Т. эфі́рна-але́йным эфі́рна-але́йнай
эфі́рна-але́йнаю		 эфі́рна-але́йным эфі́рна-але́йнымі
М. эфі́рна-але́йным эфі́рна-але́йнай эфі́рна-але́йным эфі́рна-але́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

АЛЕ́ЙНЫ ЖЫ́ВАПІС,

від жывапісу маст. алейнымі фарбамі, у якіх сувязным рэчывам для каляровых парашкоў (пігментаў) з’яўляюцца алей ільняны, арэхавы, сланечнікавы і інш. і розныя лакі. Алейны жывапіс выконваецца пераважна на палатне, дрэве, кардоне, метал. плітах, пакрытых спец. грунтамі (станковы алейны жывапіс) ці па вапнавым тынку (манументальны алейны жывапіс). Вядомы з 10 ст. Пашырыўся на пач. 15 ст. пасля ўдасканалення яго Я. ван Эйкам. На Беларусі вядомы з пач. 16 ст. У тэхніцы алейнага жывапісу працуе пераважная большасць мастакоў.

П.В.Масленікаў.

т. 1, с. 238

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

маслоде́льный масларо́бны; масларо́бчы; але́йны; см. маслобо́йный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)