алба́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | алба́нка | алба́нкі | 
		
			| Р. | алба́нкі | алба́нак | 
		
			| Д. | алба́нцы | алба́нкам | 
		
			| В. | алба́нку | алба́нак | 
		
			| Т. | алба́нкай алба́нкаю
 | алба́нкамі | 
		
			| М. | алба́нцы | алба́нках | 
		
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
алба́нка алба́нка, -кі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
алба́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Албаніі.
|| ж. алба́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. алба́нскі, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.) 
алба́нцы, ‑аў; адз. албанец, ‑нца, м.; албанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. албанкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Албаніі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Albanian1 [ælˈbeɪniən] n.
1. алба́нец; алба́нка;
the Albanians алба́нцы
2. алба́нская мо́ва
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)