алба́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. алба́нка алба́нкі
Р. алба́нкі алба́нак
Д. алба́нцы алба́нкам
В. алба́нку алба́нак
Т. алба́нкай
алба́нкаю
алба́нкамі
М. алба́нцы алба́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алба́нка алба́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алба́нка,

гл. албанцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алба́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Албаніі.

|| ж. алба́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. алба́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Albanka

ж. албанка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алба́нцы, ‑аў; адз. албанец, ‑нца, м.; албанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. албанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Албаніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Albanian1 [ælˈbeɪniən] n.

1. алба́нец; алба́нка;

the Albanians алба́нцы

2. алба́нская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)