алаку́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. алаку́цыя алаку́цыі
Р. алаку́цыі алаку́цый
Д. алаку́цыі алаку́цыям
В. алаку́цыю алаку́цыі
Т. алаку́цыяй
алаку́цыяю		 алаку́цыямі
М. алаку́цыі алаку́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алаку́цыя

(лац. allocutio)

урачыстая прамова; пачатковая фраза прамовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)