Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акіяні́чны океани́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акіяні́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае дачыненне да ўнутранага жыцця акіяна (у 1 знач.). Акіянічныя воды. Акіянічныя цячэнні. Акіянічны клімат. Акіянічныя адклады.// Які жыве ў акіяне. Акіянічная фауна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акіяні́чныÓzean-, Méeres-; ozeánisch;
акіяні́чны клі́матгеагр. Séeklima n -s, maritímes Klíma
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
акія́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Усё воднае покрыва Зямлі або яго частка паміж мацерыкамі.
Паўночны Ледавіты а.
2.перан. Што-н. неабсяжнае, неабдымнае, нязмерная маса чаго-н.
○
Паветраны акіян — пра атмасферу, паветраную прастору.
|| прым.акія́нскі, -ая, -ае і (спец.) акіяні́чны, -ая, -ае.
Акіянскі флот.
Акіянічнае рыбалоўства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)