акіслі́ць, акіслю, акісліш, акісліць; акіслены; зак., што (спец.).

Выклікаць акісленне.

|| незак. акісля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| прым. акісля́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акіслі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акі́слю акі́слім
2-я ас. акі́сліш акі́сліце
3-я ас. акі́сліць акі́сляць
Прошлы час
м. акіслі́ў акіслі́лі
ж. акіслі́ла
н. акіслі́ла
Загадны лад
2-я ас. акі́слі акі́сліце
Дзеепрыслоўе
прош. час акіслі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акіслі́ць сов., хим. окисли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акіслі́ць, ‑ліць; зак., што.

Спец. Выклікаць акісленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіслі́ць хім. oxydíeren [oxidíeren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

окисли́ть сов. акіслі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акісля́ць, ‑яе.

Незак. да акісліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акі́слены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акісліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акісля́ць гл. акісліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аксідзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Акісліць (акісляць) паверхню металічных вырабаў для засцярогі ад карозіі або надання прыгожага знешняга выгляду.

А. серабро.

|| наз. аксідзіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і аксідзі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)