акілза́ць

‘утаймаваць, уціхамірыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акілза́ю акілза́ем
2-я ас. акілза́еш акілза́еце
3-я ас. акілза́е акілза́юць
Прошлы час
м. акілза́ў акілза́лі
ж. акілза́ла
н. акілза́ла
Загадны лад
2-я ас. акілза́й акілза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час акілза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Акі́лзаць ’закілзаць’ (КЭС, КТС) < польск. okiełzać ’тс’. Гл. закілзаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)