акцябро́нак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акцябро́нак акцябра́ты
Р. акцябро́нка акцябра́т
Д. акцябро́нку акцябра́там
В. акцябро́нка акцябра́т
Т. акцябро́нкам акцябра́тамі
М. акцябро́нку акцябра́тах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акцябро́нак,

гл. акцябраты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Акцябронак (сорт бульбы) 9/66

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

октябрёнок акцябро́нак, -нка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акцябра́ты, ‑ат; адз. акцябронак, ‑нка, м.

Школьнікі малодшых класаў (звычайна 1–3), якія рыхтуюцца стаць піянерамі. Ягоны [Леніна] смех, Яго вясёласць Гарыць на тварах акцябрат, Жыве ў рабоце камсамола, У песнях маладых дзяўчат. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)