акцэпта́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акцэпта́нт акцэпта́нты
Р. акцэпта́нта акцэпта́нтаў
Д. акцэпта́нту акцэпта́нтам
В. акцэпта́нта акцэпта́нтаў
Т. акцэпта́нтам акцэпта́нтамі
М. акцэпта́нце акцэпта́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акцэпта́нт м. акцепта́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акцэпта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая прыняла грашовы дакумент да аплаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэпта́нт

(лац. acceptans, -ntis = які прымае)

асоба, якая прыняла грашовы дакумент да аплаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акцэпта́нт

(лац. acceptans, -ntis = які прымае)

асоба, якая прыняла грашовы дакумент (вэксаль, рахунак, чэк) да аплаты.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

банк-акцэпта́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. банк-акцэпта́нт ба́нкі-акцэпта́нты
Р. ба́нка-акцэпта́нта ба́нкаў-акцэпта́нтаў
Д. ба́нку-акцэпта́нту ба́нкам-акцэпта́нтам
В. банк-акцэпта́нт ба́нкі-акцэпта́нты
Т. ба́нкам-акцэпта́нтам ба́нкамі-акцэпта́нтамі
М. ба́нку-акцэпта́нце ба́нках-акцэпта́нтах

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акцепта́нт акцэпта́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)