Verbum

анлайнавы слоўнік

аку́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Узрыхліўшы глебу, абгарнуць ёю што-н.

А. бульбу.

|| незак. аку́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. аку́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аку́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аку́чыць сов., с.-х. оку́чить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; заг. акуч; зак., што.

Узрыхліўшы глебу, абгарнуць ёю сцяблы раслін каля нізу. Акучыць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да акучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабго́ртваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Абгарнуць усё, многае.

П. кнігі.

2. Абсыпаць, акучыць усё, многае.

П. бульбу акучнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пааку́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Акучыць усё, многае.

П. бульбу.

2. і без дап. Акучваць некаторы час.

П. да паўдня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абматыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Ускапаць матыкаю зямлю вакол чаго‑н.; акучыць, абгарнуць. Абматыкаваць ягадныя кусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад акучыць.

2. у знач. прым. Абгорнуты, абсыпаны зямлёю пры дапамозе акучніка. Акучаная бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пааку́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Акучыць усё, многае. Паакучваць бульбу.

2. і без дап. Акучваць некаторы час. Паакучваць да паўдня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)