аку́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́раны аку́раная аку́ранае аку́раныя
Р. аку́ранага аку́ранай
аку́ранае		 аку́ранага аку́раных
Д. аку́ранаму аку́ранай аку́ранаму аку́раным
В. аку́раны (неадуш.)
аку́ранага (адуш.)		 аку́раную аку́ранае аку́раныя (неадуш.)
аку́раных (адуш.)
Т. аку́раным аку́ранай
аку́ранаю		 аку́раным аку́ранымі
М. аку́раным аку́ранай аку́раным аку́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аку́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́раны аку́раная аку́ранае аку́раныя
Р. аку́ранага аку́ранай
аку́ранае		 аку́ранага аку́раных
Д. аку́ранаму аку́ранай аку́ранаму аку́раным
В. аку́раны (неадуш.)
аку́ранага (адуш.)		 аку́раную аку́ранае аку́раныя (неадуш.)
аку́раных (адуш.)
Т. аку́раным аку́ранай
аку́ранаю		 аку́раным аку́ранымі
М. аку́раным аку́ранай аку́раным аку́раных

Кароткая форма: аку́рана.

Іншыя варыянты: абку́раны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аку́раны оку́ренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оку́ренный аку́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абку́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абку́раны абку́раная абку́ранае абку́раныя
Р. абку́ранага абку́ранай
абку́ранае		 абку́ранага абку́раных
Д. абку́ранаму абку́ранай абку́ранаму абку́раным
В. абку́раны (неадуш.)
абку́ранага (адуш.)		 абку́раную абку́ранае абку́раныя (неадуш.)
абку́раных (адуш.)
Т. абку́раным абку́ранай
абку́ранаю		 абку́раным абку́ранымі
М. абку́раным абку́ранай абку́раным абку́раных

Кароткая форма: абку́рана.

Іншыя варыянты: аку́раны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Апо́сталы жарт. ’пра абутак, звычайна завялікі, не зусім прыдатны для носкі’ (Сцяц.), апасталы ’плецены абутак са скуры’ (Інстр. III), апа́стал ’акураны лапаць’ (Касп.). З пасталы (гл.) з пратэтычным а‑. Зэльвенская форма з націскам на другім складзе пад уздзеяннем апостал (гл.), на што можа ўказваць і жартаўлівы характар пераасэнсавання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)