акупі́ць, -уплю́, -ўпіш, -ўпіць; -ўплены; зак., што.

Вярнуць што-н. патрачанае, выдаткаванае.

А. расходы.

|| незак. акупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і аку́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акупі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акуплю́ аку́пім
2-я ас. аку́піш аку́піце
3-я ас. аку́піць аку́пяць
Прошлы час
м. акупі́ў акупі́лі
ж. акупі́ла
н. акупі́ла
Загадны лад
2-я ас. акупі́ акупі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час акупі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акупі́ць сов. окупи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акупі́ць, акуплю, акупіш, акупіць; зак., што.

Вярнуць патрачаныя на што‑н. сродкі; пакрыць выдаткі даходам. Цаліна дала дзяржаве самы ганны хлеб, а новыя саўгасы ўжо здолелі акупіць затраты, зробленыя на іх заснаванне. Барсток. // перан. Разм. Выкупіць, скупіць, загладзіць. Паправіць памылку і акупіць віну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акупі́ць décken vt, áusgleichen* vt; ersétzen vt;

акупі́ць выда́ткі die Áusgaben décken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

окупи́ть сов. акупі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да акупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да акупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраўда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго (што). Прызнаць невінаватым, вынесці апраўдальны прыгавор.

А. падсуднага.

2. што. Даказаць магчымасць чаго-н.

Старацца а. які-н. учынак.

3. што. Паказаць сябе дастойным чаго-н.

А. высокае званне.

А. давер калектыву.

4. што. Акупіць, кампенсаваць.

Расходы апраўдаюць сябе.

|| незак. апра́ўдваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апраўда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)