акупацыя назоўнік | жаночы род

Гвалтоўны захоп чужой тэрыторыі ваеннай сілай.

  • Гады акупацыі.

|| прыметнік: акупацыйны.

  • Акупацыйныя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

акупа́цыя ж. оккупа́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

акупацыя, ‑і, ж.

Часовы захоп тэрыторыі адной дзяржавы ўзброенымі сіламі другой. Акупацыя краіны. Гады акупацыі.

[Лац. occupatio — захоп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акупа́цыя ж Okkupatión f -, Besétzung f -;

зо́на акупа́цыі Besátzungszone f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

акупа́цыя

(лац. occupatio)

часовы захоп войскамі якой-н. дзяржавы чужой тэрыторыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акупа́цыя

(лац. occupatio)

гвалтоўны захоп войскамі якой-н дзяржавы чужой тэрыторыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

оккупа́ция акупа́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

белапольскім, ‑ая, ‑ае.

Які меў дачыненне да белапалякаў. Белапольскі фронт. Белапольская акупацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

occupation

[,ɑ:kjəˈpeɪʃən]

n.

1) заня́так -ку m., прафэ́сія f.

2) акупа́цыя f.

the occupation of a town by the enemy — акупа́цыя го́раду во́рагам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Okkupatión

f -, -en акупа́цыя, захо́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)