акупацыя назоўнік | жаночы род

Гвалтоўны захоп чужой тэрыторыі ваеннай сілай.

  • Гады акупацыі.

|| прыметнік: акупацыйны.

  • Акупацыйныя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

акупа́цыя ж. оккупа́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

акупа́цыя, -і, ж.

Гвалтоўны захоп чужой тэрыторыі ваеннай сілай. Гады акупацыі.

|| прым. акупацы́йны, -ая, -ае. Акупацыйныя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

акупацыя, ‑і, ж.

Часовы захоп тэрыторыі адной дзяржавы ўзброенымі сіламі другой. Акупацыя краіны. Гады акупацыі.

[Лац. occupatio — захоп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акупа́цыя ж Okkupatión f -, Besétzung f -;

зо́на акупа́цыі Besátzungszone f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

акупа́цыя

(лац. occupatio)

часовы захоп войскамі якой-н. дзяржавы чужой тэрыторыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акупа́цыя

(лац. occupatio)

гвалтоўны захоп войскамі якой-н дзяржавы чужой тэрыторыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

оккупа́ция акупа́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

белапольскім, ‑ая, ‑ае.

Які меў дачыненне да белапалякаў. Белапольскі фронт. Белапольская акупацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

occupation

[,ɑ:kjəˈpeɪʃən]

n.

1) заня́так -ку m., прафэ́сія f.

2) акупа́цыя f.

the occupation of a town by the enemy — акупа́цыя го́раду во́рагам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)