акулі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акулі́стка акулі́сткі
Р. акулі́сткі акулі́стак
Д. акулі́стцы акулі́сткам
В. акулі́стку акулі́стак
Т. акулі́сткай
акулі́сткаю		 акулі́сткамі
М. акулі́стцы акулі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акулі́стка ж., мед., разг. окули́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акулі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Урач, спецыяліст па хваробах вачэй.

|| ж. акулі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. акулі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

окули́стка акулі́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

oculist [ˈɒkjəlɪst] n. dated акулі́ст; акулі́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)