акты́нія
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | акты́нія | акты́ніі | 
		
			| Р. | акты́ніі | акты́ній | 
		
			| Д. | акты́ніі | акты́ніям | 
		
			| В. | акты́нію | акты́ній | 
		
			| Т. | акты́ніяй акты́ніяю
 | акты́ніямі | 
		
			| М. | акты́ніі | акты́ніях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
акты́нія ж., зоол. акти́ния
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
акты́нія, ‑і, ж.
Марская жывёліна тыпу кішачнаполасцевых з праменепадобнымі шчупальцамі для захоплівання здабычы.
[Ад грэч. aktís, aktínos — прамень.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
акты́нія ж заал Aktínie f -, -n, Séerose f -, -n
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
акты́нія
(н.-лац. actiniaria, ад гр. aktis, -inos = прамень)
марская жывёла тыпу кішачнаполасцевых з праменепадобнымі шчупальцамі для захоплівання здабычы.
 Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова) 
акти́ния зоол. акты́нія, -ніі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
мутуалі́зм
(ад лац. mutuus = узаемны)
адзін з відаў сімбіёзу, пры якім арганізмы, якія знаходзяцца ў сужыцці, прыносяць адзін другому карысць (напр. рак-самотнік і актынія).
 Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)