акты́нія

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акты́нія акты́ніі
Р. акты́ніі акты́ній
Д. акты́ніі акты́ніям
В. акты́нію акты́ній
Т. акты́ніяй
акты́ніяю		 акты́ніямі
М. акты́ніі акты́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акты́нія ж., зоол. акти́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акты́нія, ‑і, ж.

Марская жывёліна тыпу кішачнаполасцевых з праменепадобнымі шчупальцамі для захоплівання здабычы.

[Ад грэч. aktís, aktínos — прамень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акты́нія ж. заал. Aktínie f -, -n, Séerose f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акты́нія

(н.-лац. actiniaria, ад гр. aktis, -inos = прамень)

марская жывёла тыпу кішачнаполасцевых з праменепадобнымі шчупальцамі для захоплівання здабычы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Актынія конская 8/56; 11/524—525 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Каралавы паліп актынія 8/56 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

акти́ния зоол. акты́нія, -ніі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мутуалі́зм

(ад лац. mutuus = узаемны)

адзін з відаў сімбіёзу, пры якім арганізмы, якія знаходзяцца ў сужыцці, прыносяць адзін другому карысць (напр. рак-самотнік і актынія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)