аксіда́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аксіда́цыя
Р. аксіда́цыі
Д. аксіда́цыі
В. аксіда́цыю
Т. аксіда́цыяй
аксіда́цыяю
М. аксіда́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аксіда́цыя ж., хим. оксида́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аксіда́цыя

(ад фр. oxyder = акісляць, ад гр. oksys = кіслы)

уздзеянне акісленнем на верхні слой металу, каб засцерагчы ад карозіі або надаць прыгожы знешні выгляд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

оксида́ция аксіда́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэзаксіда́цыя

(ад дэз- + аксідацыя)

адніманне кіслароду, раскісленне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўтааксіда́цыя

(ад аўта- + аксідацыя)

самачыннае акісленне рэчываў пры невысокай тэмпературы без уплыву каталізатара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)