Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абкрыва́ўлены, см.акрыва́ўлены
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
gory
[ˈgɔri]
adj.
1) акрыва́ўлены, запэ́цканы крывёю
2) крыва́вы (бой, забо́йства)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
параспуха́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
Распухнуць — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Твар палоннага акрываўлены, вочы і губы параспухалі, з носа цячэ кроў.С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́качаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад выкачаць.
2.узнач.прым. Запэцканы, забруджаны ў што‑н. Ён! Жоўцік мой!.. І такі, што і пазнаць нельга. Выкачаны, акрываўлены, поўсць шматкамі вісіць...Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падгарну́ць, ‑гарну, ‑горнеш, ‑горне; зак., што і чаго.
1. Загнуць, падагнуць край чаго‑н. Падгарнуць прасціну. Падгарнуць посцілку пад сяннік.// Засунуць, схаваць пад што‑н. [Дзяўчына] паправіла хустку, падгарнуўшы пад яе пасмачкі [валасоў].Пестрак.
2. Падграбці граблямі. Падгарнуць сена.// Падсунуць куды‑н., пад каго‑, што‑н. Падгарнуць пад сябе саломы. □ Пацейчык падгарнуў пад сябе торбу з хлебам і заснуў.Чорны.//Разм. Падагнуць, падсунуць, падкурчыць пад сябе. На падлозе, падгарнуўшы пад галаву голыя рукі, стагнаў збіты, акрываўлены чалавек.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)