Verbum

анлайнавы слоўнік

музей гісторыі войск беларускай ваеннай акругі

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

акру́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эве́нкі, -аў, адз. эве́нк, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Эвенкійскай аўтаномнай акругі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. эвенкі́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -кі́ек.

|| прым. эвенкі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палітупраўле́нне, ‑я, н.

Палітычнае ўпраўленне. Палітупраўленне ваеннай акругі. Палітупраўленне пагранічных войск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

constituency [kənˈstɪtjuənsi] n.

1. вы́барчая акру́га

2. вы́баршчыкі адно́й вы́барчай акру́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акруго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акругі. Акруговы суд. Акруговая камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваяво́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -во́д, м.

1. У Старажытнай Русі: начальнік войска, кіраўнік горада ці акругі.

2. На тэрыторыі Заходняй Беларусі з 1920 да 1939 г. і ў Польшчы: кіраўнік ваяводства.

|| прым. ваяво́дскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Bezírksstadt

f -, -städte го́рад-цэ́нтр акру́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мітрапо́лія, ‑і, ж.

Царкоўна-адміністрацыйная акруга, якой кіруе мітрапаліт, а таксама галоўны горад гэтай акругі.

[Грэч. mētropolis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папячы́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Асоба, якая афіцыйна назначаецца для папячыцельства (у 1 знач.).

П. непаўналетняга.

2. У дарэвалюцыйны час: званне кіраўніка некаторых устаноў.

П. вучэбнай акругі.

|| ж. папячы́цельніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).

|| прым. папячы́цельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)