Благачынныя акругі (рэліг.) 12/664

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Аркестр штаба Беларускай ваеннай акругі 11/582

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тэатр Асобай беларускай ваеннай акругі (Смаленск) 10/377

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

музей гісторыі войск беларускай ваеннай акругі

т. 11, с. 12

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ансамбль песні і танца Беларускай ваеннай акругі 1/350; 10/226

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

акру́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акру́га акру́гі
Р. акру́гі акру́г
Д. акру́зе акру́гам
В. акру́гу акру́гі
Т. акру́гай
акру́гаю		 акру́гамі
М. акру́зе акру́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эве́нкі, -аў, адз. эве́нк, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Эвенкійскай аўтаномнай акругі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. эвенкі́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -кі́ек.

|| прым. эвенкі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палітупраўле́нне, ‑я, н.

Палітычнае ўпраўленне. Палітупраўленне ваеннай акругі. Палітупраўленне пагранічных войск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

constituency [kənˈstɪtjuənsi] n.

1. вы́барчая акру́га

2. вы́баршчыкі адно́й вы́барчай акру́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акруго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акругі. Акруговы суд. Акруговая камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)