акруглі́ць, акруглю́, акру́гліш, акру́гліць; акру́глены; зак., што.

1. Зрабіць круглым, акруглым.

А. губы.

2. Выразіць у круглых лічбах.

А. суму.

3. перан. Давесці да значных памераў; павялічыць (разм.).

|| незак. акругля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. акругле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акруглі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акруглю́ акру́глім
2-я ас. акру́гліш акру́гліце
3-я ас. акру́гліць акру́гляць
Прошлы час
м. акруглі́ў акруглі́лі
ж. акруглі́ла
н. акруглі́ла
Загадны лад
2-я ас. акруглі́ акруглі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час акруглі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акруглі́ць сов., прям., перен. округли́ть;

а. во́чы — округли́ть глаза́;

а. фра́зу — округли́ть фра́зу;

а. раху́нак — округли́ть счёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акруглі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Зрабіць круглым; падаць чаму‑н. акруглую форму. Далёкія кусты ў тонкім прыцемку раскупчасціліся, акруглілі свае абрысы і ў гордасці сваёй ядлаўцовай застылі перад адзінокай вярбою. Чорны. // Зрабіць больш кампактным. Невядома, што будзе далей з арэндаю, бо скарб хоча пусціць гэтую зямлю на замену з сялянамі на канцы вясковых шнуроў, якія падыходзяць або ўкліняюцца ў скарбовы лес, каб такім чынам акругліць княжацкія ўладанні. Колас. // перан. Разм. Надаць закончаны выгляд (думцы, фразе і пад.).

2. Выразіць у круглых лічбах. Акругліць дзесятковы дроб.

3. перан. Разм. Давесці да значных памераў; павялічыць. Акругліць суму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акругле́ць, акруглі́ць

1. rund máchen; ábrunden vt;

2. (суму) ábrunden vt, áufrunden vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́круглить сов. вы́кругліць, акруглі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скругли́ть сов. скруглі́ць, акруглі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

округли́ть сов., прям., перен. акруглі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акругля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да акругліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкруглі́ць, ‑круглю, ‑кругліш, ‑кругліць; зак., што.

Крыху, злёгку закругліць, акругліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)