ако́ўваць гл. акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ако́ўваю ако́ўваем
2-я ас. ако́ўваеш ако́ўваеце
3-я ас. ако́ўвае ако́ўваюць
Прошлы час
м. ако́ўваў ако́ўвалі
ж. ако́ўвала
н. ако́ўвала
Загадны лад
2-я ас. ако́ўвай ако́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ако́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ако́ўваць несов. око́вывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́ўваць гл. акаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акава́ць, акую́, акуе́ш, акуе́; акуём, акуяце́, акую́ць; аку́й; акава́ны; зак., што і чым.

Абабіць металам.

А. скрыню жалезам.

А. бочку.

|| незак. ако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ако́ўванне, -я, н. і ако́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. ако́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

око́вывать несов. ако́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да акоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акоўваць — акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

okuwać

незак. акоўваць; скоўваць, закоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)