ако́лічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ако́лічны |
ако́лічная |
ако́лічнае |
ако́лічныя |
| Р. |
ако́лічнага |
ако́лічнай
ако́лічнае |
ако́лічнага |
ако́лічных |
| Д. |
ако́лічнаму |
ако́лічнай |
ако́лічнаму |
ако́лічным |
| В. |
ако́лічны (неадуш.) |
ако́лічную |
ако́лічнае |
ако́лічныя (неадуш.) |
| Т. |
ако́лічным |
ако́лічнай
ако́лічнаю |
ако́лічным |
ако́лічнымі |
| М. |
ако́лічным |
ако́лічнай |
ако́лічным |
ако́лічных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ако́лічны, см. вако́лічны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ако́лічны, ‑ая, ‑ае.
Навакольны, сумежны, суседні. [Пан:] — Заўтра ж дай ведаць мужыкам аколічных вёсак, хай прыходзяць да мяне. Чарот. Як жонка члена сельскага Савета.. [Сідарыха] ведае ўсе аколічныя навіны і не вытрымае, каб не вылажыць іх усе да адной перад Арынай. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ако́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.
1. Тое, што і ваколіца (у 2 знач.).
Аколіцу абляцела навіна.
2. Плот з варотамі ў канцы вёскі (уст.).
|| прым. ако́лічны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)