ако́лыш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ако́лыш |
ако́лышы |
| Р. |
ако́лыша |
ако́лышаў |
| Д. |
ако́лышу |
ако́лышам |
| В. |
ако́лыш |
ако́лышы |
| Т. |
ако́лышам |
ако́лышамі |
| М. |
ако́лышы |
ако́лышах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ако́лыш м., см. ако́лышак
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ако́лыш, ‑а, м.
Тое, што і аколышак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
око́лыш ако́лышак, -шка м., ако́лыш, -ша м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)