акліка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. акліка́ю акліка́ем
2-я ас. акліка́еш акліка́еце
3-я ас. акліка́е акліка́юць
Прошлы час
м. акліка́ў акліка́лі
ж. акліка́ла
н. акліка́ла
Загадны лад
2-я ас. акліка́й акліка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час акліка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акліка́ць несов. оклика́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аклікнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аклі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак., каго-што.

Крыкнуўшы, спыніць, падазваць.

А. на вуліцы знаёмага.

|| незак. акліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акліка́ць, аклі́кнуць ánrufen* vt; beim Námen rúfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

оклика́ть несов. акліка́ць; клі́каць, зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акліка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аклікнуцца.

2. Зал. да аклікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. каго. Аклікаць, зваць. — Цімох! Кірыла! — нарэшце гукае .. [дзед Мірон]. — Падыйдзіце .. сюды! Даніленка. Ля варот яго хтосьці паклікаў. Павярнуўшы галаву і ўбачыўшы таго, хто яго гукаў, Мікола сумеўся. Сіняўскі.

2. Гучна гаварыць, крычаць. — Паехалі! — гукае шафёр. Ракітны. На двары гулі машыны, і на кагосьці ўсё гукала дзяжурная: — Ну, толькі звязі маю хустку! Адамчык.

3. Абл. Гаварыць, размаўляць. Ля клуба стукаў рухавік. Дзяўчаты гукалі ў халоднай і ядранай маладой начы. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ánrufen

* vt

1) звані́ць (па тэлефоне)

2) акліка́ць, зваць

j-n um Hílfe ~ — клі́каць каго́-н. на дапамо́гу

zum Zéugen ~ — закліка́ць у све́дкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúrufen

* vt (j-m) крыча́ць (што-н. каму-н.)

2) акліка́ць, клі́каць, зваць

j-m Béifall ~ — крыча́ць каму́-н. у знак адабрэ́ння («брава» i г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)