аклюзава́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аклюзу́ю -
2-я ас. аклюзу́еш -
3-я ас. аклюзу́е аклюзу́юць
Прошлы час
м. аклюзава́ў аклюзава́лі
ж. аклюзава́ла
н. аклюзава́ла

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аклюзава́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аклюзу́ю -
2-я ас. аклюзу́еш -
3-я ас. аклюзу́е аклюзу́юць
Прошлы час
м. аклюзава́ў аклюзава́лі
ж. аклюзава́ла
н. аклюзава́ла

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аклюзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Спец. Мець здольнасць паглынаць газы, рабіць аклюзію ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аклюзава́ць

(лац. occludere = замыкаць)

мець здольнасць паглынаць газы (пра металы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

окклюдирова́ть сов., несов., хим. аклюзава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)