акантава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акантава́ны |
акантава́ная |
акантава́нае |
акантава́ныя |
| Р. |
акантава́нага |
акантава́най акантава́нае |
акантава́нага |
акантава́ных |
| Д. |
акантава́наму |
акантава́най |
акантава́наму |
акантава́ным |
| В. |
акантава́ны (неадуш.) акантава́нага (адуш.) |
акантава́ную |
акантава́нае |
акантава́ныя (неадуш.) акантава́ных (адуш.) |
| Т. |
акантава́ным |
акантава́най акантава́наю |
акантава́ным |
акантава́нымі |
| М. |
акантава́ным |
акантава́най |
акантава́ным |
акантава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акантава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акантава́ны |
акантава́ная |
акантава́нае |
акантава́ныя |
| Р. |
акантава́нага |
акантава́най акантава́нае |
акантава́нага |
акантава́ных |
| Д. |
акантава́наму |
акантава́най |
акантава́наму |
акантава́ным |
| В. |
акантава́ны (неадуш.) акантава́нага (адуш.) |
акантава́ную |
акантава́нае |
акантава́ныя (неадуш.) акантава́ных (адуш.) |
| Т. |
акантава́ным |
акантава́най акантава́наю |
акантава́ным |
акантава́нымі |
| М. |
акантава́ным |
акантава́най |
акантава́ным |
акантава́ных |
Кароткая форма: акантава́на.
Іншыя варыянты:
аканто́ваны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акантава́ны оканто́ванный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акантава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад акантаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акантава́ны éingerahmt, umrándet
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
оканто́ванный акантава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абкантава́ны, см. акантава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аканто́ваны, см. акантава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аканто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.
1. гл. кантаваць.
2. Палоска, якой акантаваны малюнак, табліца і пад., кант (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аканто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аканто́ваны |
аканто́ваная |
аканто́ванае |
аканто́ваныя |
| Р. |
аканто́ванага |
аканто́ванай |
аканто́ванага |
аканто́ваных |
| Д. |
аканто́ванаму |
аканто́ванай |
аканто́ванаму |
аканто́ваным |
| В. |
аканто́ваны |
аканто́ваную |
аканто́ванае |
аканто́ваныя аканто́ваных |
| Т. |
аканто́ваным |
аканто́ванай аканто́ванаю |
аканто́ваным |
аканто́ванымі |
| М. |
аканто́ваным |
аканто́ванай |
аканто́ваным |
аканто́ваных |
Кароткая форма: аканто́вана.
Іншыя варыянты:
акантава́ны.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)