Айчы́зна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Айчы́зна
Р. Айчы́зны
Д. Айчы́зне
В. Айчы́зну
Т. Айчы́знай
Айчы́знаю
М. Айчы́зне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Айчы́на (БРС, Гарэц.), айчызна (Яруш.). Магчыма, польскі ўплыў. Параўн. ст.-бел. отчизна, отчинный (Нас. гіст.). Гл. айцец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)