айцец назоўнік | мужчынскі род

  1. Служыцель культу.

    • Святы а. (пачцівы зварот да служыцеля культу).

  2. Бацька.

    • Ці я ў мамкі не радзілася, ці ў айца не гадавалася (з народнай творчасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

айце́ц, айца́, м.

1. Святар. Святы а. А. Павел (зварот да святара).

2. разм. Бацька. Ці яў мамкі не радзілася, ці ў айца не гадавалася (з нар.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

айцец, айца, м.

Уст.

1. Служка культу.

2. Мужчына ў дачыненні да сваіх дзяцей; бацька. Так званіў ён [звон], так ён клікаў, Каб пазнаць дабро адзіна, Каб айцец не крыўдзіў сына. Колас. Ці я ў мамкі не радзілася, Ці ў айца не гадавалася. З нар.

•••

Духоўны айцец — свяшчэннік, які спавядае каго‑н. пастаянна.

Святы айцец — пачцівы зварот да служыцеля культу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айце́ц (род. айца́) м., церк. (служитель культа) оте́ц;

◊ духо́ўны а. — духо́вный оте́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

айце́ц м

1. царк Príester m -s, -;

2. (бацька) Váter m -s, Väter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Айце́ц царк. (БРС, Гарэц.), ’родны бацька’ (Сцяшк. МГ), ст.-бел. ойтець, ойцець ’бацька, духоўнік’ (1632) (Булыка, Запазыч.) < польск. ojciec. Гл. айчым, айчына.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

духоўны прыметнік

  1. Які адносіцца да разумовай дзейнасці, да галіны духу (у 1 знач.).

    • Рост духоўных інтарэсаў.
    • Духоўная блізасць.

  2. Царкоўны, які адносіцца да духавенства.

    • Духоўная асоба.
    • Духоўнае званне.
    • Духоўны айцец (устарэлае) — свяшчэннік, які спавядае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

о́йча кл. ф гл айцец

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Айчы́м (БРС, Мат. АС грод., Сцяшк. МГ). Гл. айцец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Fr. пісьмовае скар. ад:

1. franc франк

2. French францу́зскі

3. Father (перад імем каталіцкага святара) айце́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)