азія́т, -а, М -я́це, мн. -ы, -аў, м.

Карэнны жыхар Азіі.

|| ж. азія́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. азія́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азія́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. азія́т азія́ты
Р. азія́та азія́таў
Д. азія́ту азія́там
В. азія́та азія́таў
Т. азія́там азія́тамі
М. азія́це азія́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азія́т м., в разн. знач. азиа́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азія́т, ‑а, М ‑яце, м.

1. Карэнны жыхар Азіі.

2. Уст. зневаж. Грубы, жорсткі, некультурны чалавек. Ці ж чалавек ён? азіят, Душа зацятая, ліхая, Такіх паноў і свет не знае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азія́т м Asiát m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

азиа́т азія́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азія́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да азіят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Asian​1 [ˈeɪʃn,ˈeɪʒn] n. жыха́р А́зіі; азія́т; азія́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Azjata

ж. жыхар Азіі; азіят

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Asian

[ˈeɪʒən]

1.

adj.

азія́цкі

Asian flu — азія́цкі грып

2.

n.

азія́т -а m., азія́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)